ଦୂରରେ ଥାଇ ତୁମକୁ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଉଛି। ଜେଲଖାନାରୁ ତୁମେ ଲେଖିଥିବା ଚିଠି ପାଇଛି। ତା’ପୂର୍ବରୁ ଟେଲିଭିଜନ ପରଦାରେ ତୁମକୁ ଦେଖି ବେଶ୍ ଖୁସି ହୋଇଥିଲି। ସେଦିନ ତୁମକୁ କାରାଗାରରୁ କଚେରିକୁ ଅଣାଯାଇଥିଲା। ଶେର୍ୱାନି ପିନ୍ଧି ତୁମେ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିଲ; ଠିକ୍ ଜ୍ୱାଇଁପୁଅ ଭଳି। ତୁମ ମୁଖମଣ୍ଡଳରେ ହତାଶା ବା ବ୍ୟସ୍ତତାର ଲେଶମାତ୍ର ଚିହ୍ନ ନଥିଲା। ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରେ ଦୁଃଖ ଆସିଲେ ବି ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମନରେ ଉଦ୍ବେଗ ଜାତ ହୁଏ ନାହିଁ, ତାଙ୍କୁ ସ୍ଥିରବୁଦ୍ଧି କୁହାଯାଏ। ଶାସ୍ତ୍ରର ଏହି ମହାନ୍ ଉକ୍ତି ତୁମଠାରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଥିବା ସେଦିନ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଥିଲି।
ତା’ପରେ ଖବରକାଗଜରୁ ପଢ଼ିଲି ଯେ ତୁମେ ବାହାରେ ଯେମିତି ଥିଲ, ଭିତରେ ବି ସେମିତି ଅଛ। ତୁମ ପାଇଁ ଜେଲ୍ଖାନାରେ ଅଲଗା ରୋଷେଇ ହେଉଛି। ତୁମର ପ୍ରିୟ ସିଗାରେଟ୍ ବି ତୁମକୁ ମିଳି ଯାଉଛି। ଏସବୁ ଜାଣି ଭାରୀ ଖୁସି ହେଲି। ମୋ’ରାଣ, ଆମ ପାଇଁ ଆଦୌ ବ୍ୟସ୍ତ ହେବ ନାହିଁ। ତୁମେତ ଆମ ପାଇଁ ଅମାପ ସମ୍ପତ୍ତି ରଖି ଦେଇଛ। ବସି ଖାଇଲେ ନଈବାଲି ସିନା ସରିଯିବ, ମାତ୍ର ତୁମେ ରଖିଥିବା ଅମାପ ଧନ ସରିବ ନାହିଁ। ଖାଲି ଆମେ ନୁହେଁ, ଆମର ଆଗାମୀ ତିନି ପିଢ଼ି ବସି ଶୋଇ ଚଳିଯିବେ। ତୁମର ପୁଅ ତ ତୁମ ଠାରୁ ବେଶି ପାରଙ୍ଗମ ହୋଇ ଯାଇଛି। ଲୋକମାନେ କହୁଛନ୍ତି ବାପ୍ ସେ ଜ୍ୟାଦା ବେଟା।
ଦିନେ ତୁମେ ସୁଖରେ ବୁଡ଼ି ରହିଥିଲ। ଜନତାଙ୍କ ପଇସାରେ ତାରକା ହୋଟେଲରେ ଖାଉଥିଲ। ଉଡାଜାହାଜରେ ବିଦେଶ ବୁଲୁଥିଲ। ବାର୍ରେ ସୁନ୍ଦରୀମାନଙ୍କୁ ଆଣି ନଚାଉଥିଲ। ଆଜି ଏସବୁରେ ଅବଶ୍ୟ ବାଧା ଦେଖା ଦେଇଛି। ମାତ୍ର ଏ ଅବସ୍ଥା ଚୀରଦିନ ପାଇଁ ରହିବ ନାହିଁ। ଆଜି ନହେଲେ, କାଲି ତୁମକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଜାମିନ ମିଳିଯିବ। କାରଣ ଆମ ଦେଶରେ ଜାମିନ ହେଉଛି ବିଧି ଓ ଜେଲ୍ ହେଉଛି ବ୍ୟତିକ୍ରମ। ଥରେ ଜାମିନ ପାଇଗଲେ କଥା ସରିଯିବ। ମାମଲା ତା’ ବାଟରେ ଚାଲିଥିବ। ବର୍ଷ ପରେ ବର୍ଷ ବିତିଯିବ। ଆମ ଜୀବଦ୍ଦଶାରେ ମାମଲା ସରିବ ନାହିଁ।
ଜନତାଙ୍କ ଠାରୁ ଝୁଣିଥିବା ଟଙ୍କା ତୁମେ ତ ଏକା ଖାଇ ଯାଇ ନାହଁ। ବଦାନ୍ୟ ଚିତ୍ତରେ ତୁମେ ଏହାର ସିଂହଭାଗ ରାଜନ୍ୟବର୍ଗଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବଣ୍ଟନ କରିଛ। ସେଥିଲାଗି ତ ସେମାନେ ଏବେ ଏକ କର୍ପସ ପାଣ୍ଠି ଗଠନ କରିଛନ୍ତି। ଜନତାଙ୍କ ଠାରୁ ଟିକସ ଆକାରରେ ଆସିଥିବା ଅର୍ଥରେ ଏହି ପାଣ୍ଠି କରାଯାଇଛି। ତୁମେ ସେମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଲୁଟିଥିବା ଟଙ୍କା ଏହି ପାଣ୍ଠିରୁ ହିଁ ଭରଣା କରାଯିବ ବୋଲି କୁହାଯାଉଛି। ଚମତ୍କାର ପନ୍ଥା!
ହଇହେ, ମୋତେ ବାହା ହେଲା ପରେ ହିଁ ତୁମ ଭାଗ୍ୟ ବଦଳିଥିଲା। ତୁମ ଘରକୁ ଅର୍ଥର ସ୍ରୋତ ଛୁଟିଥିଲା। ‘ଅର୍ଥ’ର ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ତୁମକୁ ଅବଶ୍ୟ ‘ଅନ୍ୟ’ ଦିଗକୁ ଟାଣି ନେଇଥିଲା। ସେ ପ୍ରବୃତ୍ତିର ଚରିତାର୍ଥ ପାଇଁ ତୁମେ..... ହଉ ଛାଡ଼, ସେ ଲାଜର କଥା। ଜେଲ୍ଖାନାରୁ ମୁକୁଳିବା ପରେ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତୁମକୁ ଏକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଆଶ୍ରମକୁ ପଠାଇଦେବି। ସେଠାରେ ରହି ତୁମେ ଖାଲି ଧର୍ମ ଅର୍ଜନ କରିବ। ଶେଷରେ ଧର୍ମ, ଅର୍ଥ, ଓ କାମ ତୁମକୁ ମୋକ୍ଷ ପଥରେ ନେଇଯିବ। ମୁଁ ତୁମକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ। ତେଣୁ ତୁମ ପାଇଁ ଏତକ ନିଶ୍ଚୟ କରିବି।
ତୁମ ଯୋଗୁଁ ସାରା ଜୀବନର କଷ୍ଟଲବ୍ଧ ସଂଚିତ ଧନକୁ ହରାଇଥିବା ସାଧାରଣ ଲୋକର ଆଖିର ଲୁହ କିନ୍ତୁ ବ୍ୟର୍ଥ ଯିବ ନାହିଁ। ତୁମେ ଲୁଟିଥିବା ଧନକୁ ଫେରି ପାଇବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଚଳାଇଥିବା ସଂଗ୍ରାମ ଅବଶ୍ୟ ଫଳପ୍ରସୂ ହେବ। ରାଜା ଗାଦିଚ୍ୟୁତ ହେବେ ଓ ଗାଦିଚ୍ୟୁତ ହୋଇ ସେ ଦେଶାନ୍ତର ଗମନ କରିବେ। ପାରିଷଦବୃନ୍ଦ ପାତାଳରେ ପଶିବେ। ସେଥିରେ ଅବଶ୍ୟ ଆମର ଯାଏ କେତେ, ଆସେ କେତେ?
(ଇତି)
ତୁମ ଆଦରର
ମୁଁ
ଲେଖକ: ଡକ୍ଟର ନାରାୟଣ ମହାନ୍ତି, drnarayanmohanty@gmail.com
(ସୌଜନ୍ୟ: ସମ୍ବାଦ, ୮ ମେ ୨୦୧୫, ଶୁକ୍ରବାର, ମୂଳ ଶିରୋନାମା:- ଚିଟ୍ଫଣ୍ଡିଆ ନେତାଙ୍କୁ ପତ୍ନୀଙ୍କ ଚିଠି)
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें